Bijzondere overnachtingen

Reizen op de fiets brengt je op bijzondere plekken waar je normaal niet zo snel zou komen. Doordat deze plekken meestal wat afgelegen zijn mogen we met wat vragen meestal wel ergens slapen.

Zo waren wij op weg naar La Veta maar voordat wij daar waren was het inmiddels al rond zes uur wat betekende dat het pikdonker was en dat de temperatuur erg snel was gedaald naar min 2 graden. Omdat het stadje erg klein was en we bijna nergens wat zagen wat open was ging belde Peter aan bij de brandweer. Maar helaas deze was niet bereid om ons te helpen. Maar we kregen de tip dat er verder op een park was waar we de tent wel konden opzetten. Maar omdat we nog niet hadden gegeten en het erg koud hadden gingen we eerst naar een tankstation om ons op de warmen.

Nadat we eindelijk weer de kracht hadden om verder te gaan kwamen we langs een kerk waar het licht brandde. Peter wou het toch even proberen en liep naar binnen en kwam zo te midden in een repetitie van het kerkkoor. Maar daar was ook de Pastor Janie welke ons met open armen ontving en ons wegwijs maakte in de kerk en waar we konden slapen. Een uurtje later kwam er een koppel welke de beheerders waren van de kerk en deze waren erg enthousiast over onze reis en wilde alles weten. Zelf reisde ze ook veel en hadden onlangs Machu picchu en de galapogos eilanden bezocht. Het was de tweede keer voor ons om in een kerk te slapen.

Mission Wolf.

We kregen de tip om langs mission Wolf te gaan, een opvang voor Wolven waar ze ons zeker onderdak zouden geven. De weg ernaar toe bleek toch zwaarder dan verwacht zeker het laatste stuk was vol met keien, kuilen, ijs en erg stijl. Maar ook de weg naar Mission Wolf was niet geheel duidelijk, paar kleine bordjes langs de weg maar niet heel consequent. Omdat het al tegen donker was zag ik op de gps een plek welke was aangegeven als camping dus dan maar daar naartoe. En wat bleek dit was mission wolf!! Helaas lag het bovenop een heuvel en we waren al zo moe.. Op de klim ernaar toe hield Peter een auto aan om te vragen of we wel goed zaten en dat bleek net de eigenaar te zijn en die gaf aan dat het geen probleem was om te overnachten.

Vriendelijk werden we ontvangen door Chloe een vrijwilliger uit South Carolina welke ons kort wegwijs maakte en ons naar de kas bracht waar we konden overnachten. De kas had een ronde vorm en stond vol met groenten en een vijver welke dienst deed als verwarming omdat deze overdag de warmte opsloeg en nachts af gaf aan de kas. De kas was al heerlijk warm toen wij aankwamen dus perfect voor twee verkleumde fietsers. De volgende dag kregen wij een volledige rondleiding door de opvang door twee vrijwilligers. Super enthousiast vertelden ze over de wolven, op dit moment waren er 52 in de opvang maar konden we er maar een paar zien die aan mensen waren gewend. Erg interessant maar het bleek dat de wolven nooit meer terug in het wild werken gezet omdat ze het jagen dan zijn verleerd in de opvang en nu dient mission wolf voor bewust worden en onderwijs.

Bishop Castle

Na mission wolf  gingen we voor het eerst sinds deze trip naar de 3500 meter. De route naar de top was super mooi ook omdat er rond de 2800 meter er overal sneeuw lag. Langzaam zaten we in een winterlandschap en op de top kwamen er wat wolken waardoor het snel afkoelde. Beiden hadden we het inmiddels al goed koud en vooral onze handen deden pijn van de kou, dit was de eerste tijdens de8 trip dat het overleven was. De temperatuur was inmiddels min 8 en snel probeerde we van de berg af te komen voordat het donker zou worden. Maar snel afdalen in de sneeuw is erg moeilijk en Peter ging een paar keer onderuit zonder erge gevolgen gelukkig. Onderaan de berg gingen we direct naar het eerste huis dat we zagen omdat we bang waren onderkoeld te worden. Helaas was er niemand maar er stond buiten wel een gas BBQ. Snel had ik hem aan de praat en met wat kolen die er lagen was het snel warm zodat we water hadden opgewarmd voor thee zodat wij ook inwendig warm werden. Dit was ook het punt dat Peter flink de schrik had en zei dat hij zo niet meer verder wou maar daar over meer in de volgende post.

Toen ik op de GPS aan het kijken was voor een slaapplek zag ik 7 km een camping en op 1 km met een sterretje aangegeven Bishop Castle. Een kasteel in Amerika? Dus wij erheen. Na 2 km waren we er en ja hoor een heus kasteel stond daar, een beetje een mix van een Europees kasteel en een kasteel van Disney. Een man die net weg wou gaan spraken wij aan om te kijken of we hier konden overnachten en of hij water had voor ons. Het bleek Bishop jr te zijn en zijn vader had dit kasteel gebouwd vanaf 1969. Met de vraag waarom antwoordde hij gewoon omdat zijn vader wou kijken of hij het zou kunnen en het zou een mooie attractie zijn voor toeristen. Het is hem gelukt en bijzonder is het zeker. Gelukkig mochten wij overnachten en mochten zelfs binnen slapen. Op de eerste verdieping vonden wij een mooi plek om de tent op te zetten. Omdat het hele kasteel min of meer open was hoopte we met de tent wat warmte vast te houden. Drie dagen achter elkaar bijzondere plekken wie had dat gedacht.